Ben jij al vertrouwd met ‘rage applying’? Dat is solliciteren op een groot aantal vacatures, in relatief korte tijd. Vooral pas afgestudeerden en junior-profielen komen soms in de verleiding om de sollicitatie-bazooka boven te halen. Omdat ze gefrustreerd raken over het uitblijven van een antwoord op voorgaande sollicitaties. Of je wil zo snel mogelijk een andere job, eender wat is goed. Of je hebt de centen dringend nodig. En dan steekt het niet op een sollicitatie meer of minder!

Maar is het wel een goed idee, om en masse onpersoonlijke standaardbrieven te versturen? In dit artikel maak je kennis met het verhaal van Sabina, ervaringsdeskundige in het serieel solliciteren. Zij verstuurde meer dan 50 CV’s in drie weken. Tot ze beet had. En een job vond als communicatie- en marketingmanager. Het doel heiligt de middelen. Of niet? Wij maken je wegwijs, in dit blogartikel!

"Ik wou zo snel mogelijk weg bij mijn werkgever"

Voor Sabina was het een heel bewuste keuze, om meer dan 50 keer te solliciteren in een paar weken tijd. Omdat ze geen andere uitweg zag. Ze moest en zou zo snel mogelijk een andere job vinden, zodat ze kon vertrekken. Tot dan zat ze vast bij haar vorige werkgever. Een echte nachtmerrie.

"Na een eerste professionele ervaring ging ik aan de slag bij een bekend marketingbureau, voor een proefperiode van één jaar. Al snel merkte ik dat ik me niet goed voelde binnen het bedrijf. De werksfeer en de mentaliteit van het bedrijf pasten absoluut niet bij mij. Ik wilde weg voor het einde van mijn proefperiode. Dus begon ik te solliciteren op ongeveer alle vacatures in de marketing- en communicatiesector. Ik deinsde er niet voor terug om ook te solliciteren op jobs onder mijn niveau. Zo hoog was de nood.”

"Solliciteren bij de ochtendkoffie"

De eenvoudige strategie van Sabina: zoveel mogelijk bedrijven aanschrijven met een standaard-CV en een bijhorende motivatiebrief. Om de simpele reden dat ze geen tijd had om elke vacature te analyseren. En vervolgens een persoonlijke motivatie te schrijven.

Iedereen met ervaring in het solliciteren, weet hoeveel tijd er kruipt in het opstellen van een overtuigende, oprechte en persoonlijke brief – op maat van de vacature. In tweede instantie ga je liefst nog research doen, via de website en de sociale media van de werkgever in kwestie. Dat vraagt vaak uren kostbare tijd. Een moeilijke combinatie, met een fulltime job of een gezin. Kortom: wie niet sterk is, moet slim zijn. En zijn/haar tijd zo efficiënt mogelijk benutten. Zoals Sabina.

"Elke ochtend tussen 7u en 8u verstuurde ik CV's via LinkedIn, bij de ochtendkoffie. Ik reageerde enkel op vacatures met een ‘eenvoudigde sollicitatieprocedure’. Dat zijn vacatures die geen motivatiebrief vereisen. Zo kan je telkens solliciteren in een paar kliks. Ik investeerde bijna al mijn beschikbare tijd in het verfijnen van de zoekopdracht op LinkedIn. Van zodra ik op een functie botste die voldeed aan mijn criteria, solliciteerde ik meteen. Het enige wat ik soms aanpaste, was de titel van mijn CV – om het te laten matchen met de jobtitel.”

Sabina’s aanpak is geen uitzondering. Een groeiende groep van werkzoekenden wil zo weinig mogelijk tijd investeren in het solliciteren. Onderzoek wijst uit dat maar liefst 20% van de sollicitanten het schrijven van een begeleidende brief ziet als een ernstige hindernis. In dat geval is de kans groot dat ze afhaken.

"Kwaliteit gaat boven kwantiteit bij het solliciteren”

Uiteindelijk vond Sabina een baan als Communications & Marketing Manager, met een vast contract. Maar het had bloed, zweet en tranen gekost: “Ik stuurde meer dan 50 CV's, maar werd amper 4 keer uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Het overgrote deel bleef onbeantwoord. Dus ja, ik begon te twijfelen aan mezelf. Genegeerd worden is niet goed voor het moreel.”

Sabina is niet de enige die worstelt met de lakse houding van werkgevers op zoek naar nieuwe medewerkers. Met de regelmaat van de klok horen we kandidaten klagen over de beperkte respons op hun sollicitaties – waar ze vaak wél heel wat tijd en energie in investeren. Dit soort negatieve ervaringen tast onvermijdelijk het zelfvertrouwen aan.

Hoe evalueert Sabina haar eigen traject? En zou ze het opnieuw doen? "Nee, vandaag zou ik het anders aanpakken. Mijn situatie is comfortabeler nu, met meer ervaring op de teller. De volgende keer wil ik voldoende tijd nemen, om vacatures en bedrijven zorgvuldig te selecteren. Ik hecht veel belang aan een goede match tussen mijn skills en de bedrijfscultuur. Op lange termijn gaat kwaliteit boven kwantiteit."

Maar de vraag blijft: is ‘rage applying’ de moeite waard? Of doe je ’t enkel als je pas van de schoolbanken komt? Of als je nog geen relevante ervaring kan voorleggen? Er is geen one-size-fits-all-oplossing. Omdat de arbeidsmarkt heel complex is.

Zo sta je als werkzoekende veel sterker in je schoenen als je solliciteert voor een knelpuntberoep. Of in een sector met een grote vraag naar specifieke, hoogopgeleide of technische profielen. Denk bijvoorbeeld aan engineering, finance of IT. In andere sectoren is het aanbod groter. Dan wordt het knokken voor een plekje in de selectie van recruiters en werkgevers. En dan groeit de verleiding om de sollicitatie-bazooka boven te halen.

Conclusie

Het versturen van een berg CV’s kan werken. Maar er is absoluut geen garantie op succes. De strategie kan ook je zelfvertrouwen aantasten, als je voor de zoveelste keer geen antwoord krijgt.

Eén gouden tip, mocht je toch besluiten om in het wilde weg te gaan solliciteren: gebruik voldoende specifieke keywords in je CV. Deze keywords komen liefst overeen met de gebruikte vaktermen of skills in de vacature. Zo maak je meer kans op opgepikt te worden door de screening-software van het Applicant Tracking System (ATS) dat veel recruiters vandaag gebruiken, om CV’s te scannen.

Tijd om je carrière te boosten of te kickstarten? Via Wiggli zit je op de eerste rij, en ontvang je topvacatures in IT, finance, engineering, sales, marketing… Let’s go!